Door gebrek aan inspiratie heeft het even geduurd, maar hier de conclusie van het verhaal over de base training.

Uiteindelijk ging de base training gewoon door.
We begonnen bij de kist met instructie van een purser over hoe we de deuren konden openen en sluiten, hoe de emergency slides werkten en hoe de oven in het keukentje werkte. Er was genoeg eten en drinken aan boord voor 10 mensen, maar we waren maar met zijn vijfen.

Daarna een walk-around gedaan onder begeleiding van een techneut van Pegasus die ons uitlegde waar je op moet letten en wat je moet doen als je iets ziet dat verkeerd is, namelijk: Een techneut erbij roepen.

Daarna een korte briefing aan boord van de Captain. Patrick zou als eerste vliegen, dus hij kon direct plaatsnemen op de rechter stoel en beginnen aan de preflight. Hij mocht zijn eerste take-off maken vanaf Antalya en vliegen naar Isparta.
Bij aankomst meteen de eerste touch-and-go gemaakt en het was meteen een hele nette. Direct na de touchdown moeten wij de thrust levers naar de vertical stand zetten, waarna de Captain de flaps en de trim in de take-off positie zet. Als dat gedaan is gaat de thrust verder naar voren voor de take-off en gaan we weer de lucht in.
Het circuit gaat rechtsom zodat wij, vanuit de rechter stoel, het beste zicht op de baan hebben. Na nog eens 4 touch-and-go's was het tijd voor een full-stop. Dus voor de landing werden de auto-brakes, die automatisch een bepaalde remkracht leveren, en de speedbrakes, die helpen om aerodynamisch te remmen door meer weerstand te creeëren, ge-armed.
Zodra we op de grond staan gaan ook de thrust-reversers aan, die zorgen ervoor dat een deel van de voortstuwing van de motoren naar voren wordt afgebogen zodat we sneller stil staan.

Nog voordat we helemaal stil staan neemt de Captain de controls over en mogen we van plaats wisselen. Mark is nu aan de beurt en terwijl de Captain terug taxied naar het begin van de baan neemt hij plaats. Patrick neemt moe maar voldaan plaats achter in de cabine.

Nadat ook Mark succesvol zijn rondjes heeft gemaakt is het mijn beurt. Ik heb al gezien dat de anderen goed gepresteerd hebben dus nu moet ik goed mijn best doen om dat ook te doen. Het is wel spannend om voor het eerst met een echte 737 aan het begin van de baan te staan. Gelukkig hebben we in de simulator vaak de take-off geoefend, bovendien weet ik bijna zeker dat we nu geen failures krijgen tenzij er natuurlijk echt wat mis is. Het valt op dat je erg rustig moet roteren, de Captain helpt nog even mee en houdt mij tegen als ik te snel wil gaan. De staart van de 737 heeft namelijk tijdens een goede rotatie ongeveer 20inch speling ten opzichte van de grond. Als je dus iets te snel optrekt dan zit hij dus zo tegen de grond aan, en dat is wel jammer bij zo'n dure kist.

Nadat we airborne zijn gaan we op 400 voet de bocht om, rechtsaf richting de bergen. Meteen doordraaien dus want we zitten er al snel erg dicht bij. Om meer afstand te bewaren heb je al snel de neiging om wat meer in te rollen dan nodig is en ik wordt dus ook opgeschikt door de 'Bank angle, Bank angle' waarschuwing van de kist die registreert dat ik meer dan 35 graden helling heb. Op 1500 voet levellen we af en vliegen we parallel aan de baan in de tegenovergestelde richting. De Captain wijst een dorpje aan waar ik op moet richten om mooi parallel te blijven vliegen. Ondertussen de baan ook een beetje in de gaten houden en als we naast het begin van de baan vliegen roep ik 'Time check', waarop de Captain de timer start. '10 seconds' zegt de Captain en ik zeg 'Gear down, flaps15'. Bij 20 seconden beginnen we met indraaien richting de baan en gaan de flaps naar standje 30. Als we haaks op de baan vliegen zie ik dat we nog best wel een eind van de verlengde centerline zitten, dus rol ik eerst uit. Dan is het goed inschatten wanneer je verder moet draaien om mooi uit te komen voor de baan. Ondertussen rustig door blijven zakken. Ik zit wat hoog, maar dat komt nog wel goed. We zitten mooi op final alleen hebben we een klein beetje crosswind dus moet er wel wat opgestuurd worden om op de centerline te blijven. We blijven naar de baan vliegen terwijl de computer onze radiohoogte aftelt. Bij '30' een klein beetje trekken aan de stuurknuppel en dan het gas er rustig af. '20' '10' klinkt het voordat we redelijk rustig de grond raken. Ik haal weer adem, geef wat gas bij en met beide handen op de stuurknuppel bereid ik me voor op de volgende take-off, nog 4 touch-and-go's te gaan.

Na de laatste touch-and-go gaan we terug naar Antalya, de Captain heeft de route terug al in de FMS geprogrammeerd, dus nu doen we op 400 voet LNAV aan, en kan de automatische piloot erop. Die volgt nu mooi de voorgeprogrammeerde route en we kunnen even genieten van het inmiddels mooie weer en het landschap onder ons. In de buurt van Antalya krijgen we radar vectors, de verkeersleiding vertelt ons precies welke richting we moeten sturen om ons voor de baan te krijgen. Omdat de automatische piloot aan staat hoef ik alleen maar de opgegeven heading op de MCP in te stellen en Heading Select te selecteren. We worden over de stad heen gevectored om het vliegveld vanuit het zuiden aan te kunnen vliegen. Als we eenmaal voor de baan zitten haalt de Captain de automatische piloot eraf en vlieg ik weer zelf. We maken nu gebruik van het Instrument Landing System en ik hoef alleen maar te zorgen dat ik de instructies van de Flight Director volg. Tenminste, totdat de Captain deze uitzet en de ILS frequentie weg draait. Nu moet ik weer naar buiten kijken en op zicht naar de baan toe vliegen. Gelukkig gaat ook deze landing goed en staan we even later weer op de baan op Antalya en kan de Captain terug taxien naar onze parkeerplaats.

Daar worden we opgewacht door een busje dat ons naar de terminal brengt waar we de benodigde papieren en ons logboek invullen. Onze eerste Boeing 737 uren zijn een feit! (of eigenlijk onze eerste B737 drie kwartier) en wel op de TC-AAU een van de nieuwere Boeing 737-800's van Pegasus.

Nadat alles is afgerond regelt de Captain dat we op de volgende vlucht terug naar Istanbul kunnen in plaats van pas later op de dag. Hierdoor zijn we op tijd terug op het hoofdkantoor om onze papieren in te leveren en kunnen we de volgende dag alweer naar Nederland!