Zoals gezegd was de base training uitgesteld. Maandag zijn Jaap en ik naar Pegasus gegaan om onze papieren in te leveren en om te vragen wanneer de nieuwe datum voor de base training zou zijn. Jaap, Thijs en Otmar stonden nog ingepland voor woensdag, maar Patrick, Mark en ik moesten nog een nieuwe datum krijgen. Die nieuwe datum was wel even schrikken: 21 mei.

Gelukkig had Öznur zich in de maand vergist en bedoelde ze 21 april, donderdag dus.

Wel balen natuurlijk dat we weer een paar dagen langer moesten wachten, maar het was nog te overzien. En natuurlijk duimen dat het nu wel door zou gaan.
Het werd nog spannender toen de base training van Thijs, Otmar en Jaap woensdag gecancelled werd, de kist was nodig voor een passagiersvlucht, bovendien was het weer niet veelbelovend. Het weer in Turkije was namelijk al de hele week slecht, met veel bewolking en regen. Het was dus nog maar afwachten of het donderdag door kon gaan, want er stonden nog steeds onweersbuien in de weersvoorspelling. We zagen de figuurlijke buien ook al hangen.

Om alle stress kwijt te raken zijn we woensdagmiddag maar gaan sporten, maar na een kwartiertje werden we onderbroken door Thijs. Die had een sms gehad van Pegasus met de melding dat we over een half uur op het hoofdkantoor moesten zijn voor een briefing. Snel gedoucht en omgekleed en die kant maar op.
We kregen een briefing van Cahit Tasbas, het hoofd van de trainingsafdeling. Ze hadden besloten om de briefing, die we normaal voor de base training krijgen, nu te geven om tijd te besparen tijdens de basetraining.
Er werd ook duidelijk gemaakt dat er hard gewerkt werd aan een nieuwe datum voor Otmar, Thijs en Jaap.

Voor onze base training zouden we eerst met een passagiersvlucht naar Antalya vliegen, dan overstappen op een andere kist waar we de basetraining op zouden doen en dan aan het begin van de avond terug met een passagiersvlucht naar Istanbul. Om die eerste vlucht te halen moesten we wel om 4 uur 's ochtends op. Dus vol spanning op tijd naar bed met de vingers gekruist.

De volgende ochtend gelijk de mail en sms gecheckt om te controleren of we gecancelled waren, maar gelukkig niet.
Het busje die ons naar het vliegtuig zou brengen stond op tijd op ons te wachten en 45 minuten later bereikten we het vliegveld. We hadden nog steeds geen sms ontvangen, dus het begon er steeds meer op te lijken dat het door zou gaan.
Inchecken verliep redelijk snel en na het passeren van de laatste controle wisten we dat we in ieder geval zouden vliegen vandaag. Alleen nog even afwachten of we ook zelf mochten sturen.

Bij het binnengaan van de kist zag ik door het cockpitraam dat de captain van vandaag één van onze instructeurs was, namelijk Birol Banger, de examinator die bij Jaap en ik de progress test had afgenomen. Patrick vroeg aan een flight attendant of we even met de captain konden praten en dat kon. Eventjes gepraat, Patrick vroeg nog of hij mee mocht in de cockpit op de jumpseat, maar dat mocht helaas niet vanwege company procedures. Dus maar plaatsgenomen achterin.

De vlucht verliep vlekkeloos, alleen zagen we wel veel wolken toen we onderweg over Isparta, waar de basetraining plaats zou vinden, vlogen. Het bleef dus spannend.

Op Antalya werden we opgewacht en door een zijdeur in de slurf naar het platform geleid, waar een busje klaar stond om ons naar de technical office van Pegasus te bregen, prima geregeld.
Daar aangekomen werden we vriendelijk ontvangen met thee en het aanbod van broodjes, we hadden een ontbijtpakket van het hotel bij ons, dus hebben we alleen de thee aangenomen.
Toen we net binnen waren begon het weer te regenen en de hoofd technische dienst wist ons te vertellen dat het bij Isparta meestal slechter was, omdat het tussen de bergen ligt.

Bij binnenkomst van de crew, bestaande uit Captain, First Officer en Purser bleek al direct wie de captain was. Hij nam namelijk gelijk de leiding over in de kamer. Het was dus echt een baasje, maar ook een hele aardige man gelukkig. De first officer werd gelijk aan het werk gezet en de purser begon ons al wat dingen te vertellen die we tijdens de vlucht moesten weten. Er werd naar het weer gekeken en de captain besloot dat we zo snel mogelijk weg moesten want het weer zou binnen een paar uur slechter worden.

To be continued...